Retórica y ficción narrativa de la Ilustración a los romanticismos

Antonomasia. Recepción latina

BUCHNER, Augusti. De Commutata Ratione Dicendi. Libri Duo: Quibus in fine adjuncta Dissertatio gemina De Exercitatione Styli.  Lipsiae [Leipzig]: Impensis Martini Gabrielis Hübneri, Excudebat Joh. Henr. Richterus, 1689.

Buchner. 1689
[p. 174]  (capitis index) Antonomasia nomen pro nomine ponit. I.Patronimicum uel gentile/ [p. 175] pro proprio. (…) Mos Graecorum, magnos & claros uiros aliter, quam propriis nominibus appellare; quod & Latini imitati. (…) II.Proprium pro communi. III. Commune pro proprio.


POMEY, FrançoisNovus candidatus rhetoricae seu Aphthonii Progymnasmata in meliorem formam redacta usumque. Lugduni [Lyon]: Apud Antonium Molin, 1659.

POMEY, François. Novus candidatus rhetoricae, altero se candidior comtorque, non Aphthonii solum Progymnasmata ornatius concinnata sed Tuliana etiam Rhetoricae praecepta clarius explicata repraesentans studiosis eloquentiae candidatis. Accessit nunc primun dissertatio de Panegyrico. Lugduni [Lyon]: Apud Antonium Molin, 1678.

Pomey. 1659 ; 1678

[1650, p. 53. 1678, p. 178] Antonomasia seu pronominatio cum aliquid, pro vero rei significatae nomine sumitur.

[1659, p. 174-175]  (capitis index) Antonomasia nomen pro nomine ponit. I.Patronimicum uel gentile pro proprio. (…) Mos Graecorum, magnos & claros uiros aliter, quam propriis nominibus appellare; quod & Latini imitati. (…) II.Proprium pro communi. III. Commune pro proprio.