Retórica y ficción narrativa de la Ilustración a los romanticismos

Oxymoron. Recepción latin

DEKENUS, Joannes e Societate Jesu. Observationes Poeticae, Exemplis Illustratae. Editio altera auctior & emendatior. Antverpiae: Apud Michaelem Cnobbarum, 1688.

Ioannis Dekeni, 1688

[p. 188] Oxymoron Figura habens speciem contradictionis; q. d. acute fatuum (pronunciatum) cum id, quod prima fonte falsum, contrarium, absurdum et fatuum videtur, si tamen examines et recte expendas, falsum, ingeniosum et acutum reperitur.

[p. 226]  Oxymoron figura habens speciem contradictionis, sed ingeniosa et acuta, seu figura, quae prima fronte videtur vera non esse, certo tamen sensu vera est.


Le JAY, Gabriel François.  Ars Rhetorica ad Tullinam rationem exacta, in qua praecepta et exempla complectuntur, quae ad oratoriam facultatem pertinent. Venetii: Ex typographia Balleoniana Superiorum Permissu, ac Privilegiis, 1748.

François Le Jay, F.  Ars Rhetorica, 1748

[p. 105]  Quid est oximoron? Est figura, qua idem de seipso negatur, ut fatue dictum videatur illud, quod postea dictum acute cognoscitur.