DEKENUS, Joannes e Societate Jesu. Observationes Poeticae, Exemplis Illustratae. Editio altera auctior & emendatior. Antverpiae: Apud Michaelem Cnobbarum, 1688.
Ioannis Dekeni, 1688
[p. 222] Distinctio verborum seu sermocinationis et sensus, quae multum habet nitioris.
BUCHNER, Augusti. De Commutata Ratione Dicendi. Libri Duo: Quibus in fine adjuncta Dissertatio gemina De Exercitatione Styli. Lipsiae [Leipzig]: Impensis Martini Gabrielis Hübneri, Excudebat Joh. Henr. Richterus, 1689.
Buchner, A. 1689
[p. 376] Sermocinatione siue dialogismo cum quis aut secum, aut cum aliis disputat, quid debeat agi. (…) Est autem dialogismus eo uenustior, cum non interrogatione tantum, sed & subjectione constat.
POMEY, François. Novus candidatus rhetoricae seu Aphthonii Progymnasmata in meliorem formam redacta usumque. Lugduni [Lyon]: Apud Antonium Molin, 1659.
POMEY, François. Novus candidatus rhetoricae, altero se candidior comtorque, non Aphthonii solum Progymnasmata ornatius concinnata sed Tuliana etiam Rhetoricae praecepta clarius explicata repraesentans studiosis eloquentiae candidatis. Accessit nunc primun dissertatio de Panegyrico. Lugduni [Lyon]: Apud Antonium Molin, 1678.
Pomey 1659 y 1678, Candidatus eloquentiae.
[1659, p.118; p. 230-231, 1678] Sermocinatio seu dialogismus est ficta personarum colloquutio, sive solus unus loquatur, sive plures inducantur simul colloquentes.
Le JAY, Gabriel François. Ars Rhetorica ad Tullinam rationem exacta, in qua praecepta et exempla complectuntur, quae ad oratoriam facultatem pertinent. Venetii: Ex typographia Balleoniana Superiorum Permissu, ac Privilegiis, 1748.
François Le Jay, Ars Rhetorica. 1748
[p. 142] Quid est Ethopoeia? Est figura, qua vitam & indolem alicujus quibusdam signis ita describit orator, ut in cognitionem morum saltem aliquam deducat. Haec autem figura magnam habet cum hypotyposi affinitatem, et quemadmodum illa in exornatione & in dotibus excitandis frequenter usurpatur.
Du CYGNE, Martin R. P. Ars rhetorica. Leodii [Liège]: Excudebat vidua S. Bourguignon, suae Celsitudinis necnon Majoris Collegii Typographus, 1789.
Du Cygne, M. 1789
[p. 287] Sermocinatio, cum apta cuique personae affngitur oratio. Ut si de puero loquentes pueri sermonem effingamus; item si senem, mulierem, servum, regem loquentem faciamus. Quod in rerum gestarum narratione, in historia, poemate, dum singula exprimere volumus, fieri consuevit.